Η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Ερντογάν

  Με αφορμή την πρόσφατη δήλωση του Hakan Sukur (ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών της Εθνικής Τουρκίας με 112 συμμετοχές και 51 τέρματα, νυν βουλευτής με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν), ότι "...δεν είμαι Τούρκος, αλλά Αλβανός", ξέσπασε σάλος στη γείτονα χώρα. Τα δρώμενα του "βασιλιά", όπως τον αποκαλούσαν μέχρι πρότινος οι Τούρκοι φίλαθλοι, ήρθε να συμμαζέψει ο ίδιος ο Ερντογάν λέγοντας, μεταξύ άλλων, πως "κάτω από τον τουρκισμό μπαίνει όποιος νιώθει Τούρκος". Επίσης κάνει αναφορά στον ποιητή του τουρκικού εθνικού ύμνου Μεχέτ Ακίφ, που είχε κι αυτός αλβανική καταγωγή.
  Βλέπουμε λοιπόν, πως τα τελευταία χρόνια η διπλωματική πολιτική των Τούρκων έχει περάσει σε στάδια που θα ζήλευε πολύ η χώρα μας. Να σημειωθεί εδώ πως η Τουρκία είναι μια χώρα όπου επικρατεί ο εθνικισμός και ο τοπικισμός σε "απαρχαιωμένα" για την σύγχρονη Ευρώπη επίπεδα. Μεγάλες τούρκικες σημαίες κυματίζουν σε κάθε γωνιά των κέντρων της χώρας. Κων/πολη, Σμύρνη, Άγκυρα κτλ. Φυσικά,
οι προσπάθειες αυτές αποσκοπούν στην ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με απόφαση της οποίας, από το 2004 είναι υποψήφια. Ποια είναι, όμως, η διπλωματική πολιτική της σ' αυτό το διάστημα;
  Αρχικά, ο Ερντογάν έκανε μια προσπάθεια αναγνώρισης των Πομάκων (πληθυσμιακή ομάδα διασκορπισμένη μεταξύ Βουλγαρίας, Ελλάδας και Τουρκίας) ως υπήκοους της Τουρκικής Δημοκρατίας. Αυτό επετεύχθη με την υπογραφή μιας συνθήκης. Δεν άργησε, όμως, να καταρριφθεί, διότι ναι μεν ζητούσαν την ανεξαρτησία τους οι Πομάκοι, αλλά επιδίωκαν και επιδιώκουν ακόμη, την ελληνική υπηκοότητα, μιας και η πλειοψηφία της φυλής αυτής βρίσκεται μόνιμα στους νομούς Ροδόπης, Έβρου και γενικότερα στην ευρύτερη περιοχή της ελλαδικής Θράκης. Έτσι η απόπειρα αυτή των Τούρκων είχε παγώσει εκεί. Βέβαια, σ' όλα αυτά ο κρατικός μηχανισμός της χώρας μας έμενε απλός θεατής.
  Ύστερα ήρθε η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Συγκεκριμένα, το 2006 το άρθρο 56 του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πρόοδο της Τουρκίας στην πορεία προς την ένταξή της, που υπερψηφίστηκε απ' όλους τους Έλληνες ευρωβουλευτές, πλην ενός, είχε ως εξής: "...Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί τόσο την τουρκική όσο και την αρμενική κυβέρνηση να συνεχίσουν τη διαδικασία συμφιλίωσης των δύο πλευρών και να καταλήξουν σε μια αμοιβαίως αποδεκτή πρόταση. Καλεί εν προκειμένω τις τουρκικές αρχές να διευκολύνουν το δίκτυο ερευνητών, διανοουμένων και ακαδημαϊκών που εργάζονται για το ζήτημα της γενοκτονίας των Αρμενίων, διασφαλίζοντάς τους πρόσβαση στα ιστορικά αρχεία και παρέχοντάς τους όλα τα σχετικά έγγραφα..." Πράγμα που σημαίνει πως άνοιγε ο δρόμος για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, αλλά κι άλλων χριστιανικών λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως η γενοκτονία των Ποντίων και των Ασσυρίων, όπως κι έγινε.
  Πάνω σ' όλα αυτά να προστεθεί πως μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2011, όπου το κόμμα του Ερντογάν εξασφάλισε αυτοδυναμία με ποσοστό 50,2%, ο πρωθυπουργός ιδρύει Υπουργείο Ευρωπαϊκής Ένωσης με υπουργό τον Εγκεμέν Μπαγίς.
  Τελειώνοντας, προσφάτως ο Ταγίπ Ερντογάν έκανε άλλη μια "κίνηση ματ" όσων αφορά ένα θέμα που ίσως θα έπρεπε να αποτελεί μείζων για την χώρα μας. Συγκεκριμένα, ο Τούρκος πρωθυπουργός στις 7 Νοεμβρίου 2011, σε δημόσια ομιλία του, μεταξύ άλλων, είπε: "Όλες οι εθνικότητες που κατοικούν στην Τουρκία, όπως οι Τούρκοι, οι Κούρδοι, οι Λαζοί, οι Κιρκάσιοι, οι Απχάζιοι, οι Πομάκοι και οι Γεωργιανοί δεν είναι αντιμαχόμενες ομάδες. Όλοι έχουν την αξία τους. Κανείς δεν είναι ανώτερος από τον άλλον." Άλλη μια εκπληκτική διπλωματική κίνηση της Τουρκίας, η οποία εάν υπήρχε στοιχειωδώς σοβαρό ελληνικό κράτος, αλλά και στοιχειωδώς υπεύθυνοι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι στελεχώνουν τις αρμόδιες υπηρεσίες, θα έπρεπε να αναδειχθεί ως κεντρικό σύνθημα και ασπίδα απέναντι σε οποιαδήποτε παρακρατική οργάνωση μειονοτήτων εντός του ελλαδικού χώρου. Να σημειωθεί ακόμη πως η κυβέρνηση Ερντογάν βρίσκεται σε αναζήτηση χρυσής τομής και με τους Κούρδους για την εξομάλυνση των σχέσεών τους.

  Η διπλωματία και η εξωτερική πολιτική της γείτονας χώρας, ΕΛΛΗΝΑ, στην "ποδιά" του τουρκισμού έχει συλλέξει κομμάτια ζωτικής σημασίας για την ευημερία σου... και συνεχίζει να το κάνει με τον Τουρκαλβανό Σουκούρ...

  Σκέψου καλύτερα την επόμενη φορά, πριν πεις κάποιον εθνικιστή (ή φασίστα, που είναι και της μόδας) που θα κρατήσει στο μπαλκόνι του την ελληνική σημαία...
  Σκέψου καλύτερα την επόμενη φορά, πριν αποκαλέσεις κάποιον μη-ελληνική μειονότητα που ζει στον ελλαδικό χώρο (το είπα όσο πιο ευγενικά γινόταν)...